Okno

Cierpię na brak czasu 

To moja chora bajka, ten nienormalny syf, tu wilk zgwałcił kapturka i zaraził go HIV'- WSRH

Wiara nie żyje, miłość leży gdzieś chłodna
Za honor i jego pamięć pijemy do dna
Odwaga to plotka, braterstwo wpadło w otchłań
Uczciwość? Ją tutaj rzadko można spotkać  / Miuosh- Zanik

Okno

Siedziałam  na granatowym , włochatym dywanie. Patrzyłam przez okno i obserwowałam moją  ulubioną łąkę.  Uspakajała mnie. W każdym najmniejszym i najdrobniejszym szczególe była dokładnie taka jaką sobie wyobrażałam , krótko mówiąc była idealna.

Nagle usłyszałam czyjś głos , który w brutalny sposób zakłócił mój spokój. Ogarnęła mnie złość. Po chwili ściany zrobiły się czarne a łąka zniknęła. Przeraziłam się , pojawiła się czarna postać a wraz z nią  głosy ,   jedne do mnie krzyczały drugie szeptały. Było ich co najmniej milion, każdy z nich coś ode mnie chciał, oczekiwał i wymagał. Skuliłam się w kącie zatykając uszy. Przeszywał mnie ostry i silny ból. Od czubka głowy po koniuszki palców.

Zostawcie mnie w spokoju idźcie  sobie , nie chcę was ,  nie potrzebuję, nie , ja nie chcę ! - krzyczałam

Wstałam i próbowałam je przepędzić , rzucałam się po całym pokoju , jednak one nie przestawały , krzyczałam i waliłam w ściany , zdrapywałam tynk , czułam jak pęka mi głowa. Z  każdym moim błagalnym krzykiem  robiło się ich coraz więcej.

Zaczęłam szukać cholernego okna  jednak gdy tylko otworzyłam oczy poczułam okropny ból , miałam wrażenie że , coś mi je wypala. Wybuchłam histerycznym płaczem.

Zabrakło mi sił i upadła. Skuliłam się , kręciłam głową w prawo i lewo wierzyłam, że mi to  pomoże. Miałam dość. Czułam jak tracę siły. Zaczęłam rozpaczliwie prosić aby mnie zostawiły. Nagle głosy zniknęły , pojawiło się okno. Okropnie bałam się tego że , koszmar powróci , leżałam w totalnym bez ruchu. Po około pięciu godzinach wstałam. Resztkami sił  podeszłam do okna. Drżącymi rękoma odpaliłam papierosa.  Ogarnął mnie spokój. Moja łąka była taka jak zawsze , kolorowa i ‘tętniąca życiem’. Siadłam na parapecie , zaczęłam radośnie machać nogami. Patrzyłam przed siebie i  widziałam tylko wielką , piękną łąkę. Znów byłam szczęśliwa. Z daleko zauważyłam czarną postać .Jęknęłam z przerażenia. Istota która była przesycona czarnym kolorem stała się rażąco biała.

-Na naszej łące nic ci nie grozi. -Szepnęła  miłym  głosikiem.

-Dlaczego mam ci wierzyć ?– zapytałam ostro , za ostro niż zamierzałam.

-Bo jestem dobrą istotką która ci pomoże przecież chcę dla ciebie jak najlepiej

Wyczułam nutkę sarkazmu. Nie wierzę ci –parsknęłam zaciągając się nikotyną

-Kochana , pomyśl , co masz do stracenia ?

Prawda jest taka że nie miałam  nic i  na niczym mi nie zależało. Mimo  to nie czułam się wolna. Czarny stwór  przychodził do mnie codziennie od dwóch lat.

-Dzięki mnie będziesz wolna – wyszeptałam do ucha siedząc koło mnie

Czytała w moich myślach , czułam to.

-Spokojnie , chodź ze mną

-Dobrze  -wyszeptałam

 Podałam temu czemuś rękę , niczym małe bezbronne dziecko. Szliśmy w wzdłuż łąki a biała istotka zapewniała mnie , że w końcu będę wolna.

***

-Mamo , mamo !dlaczego ta pani skoczyła z okna 

-Jaka pani ?! drogie dziecko , co ty opowiadasz?

-Taka dziwna , zabroniłaś mi do niej podchodzić mówiąc że ma schizofrenie.